Crónicas   en   directo    

Crónica de : Jose E. Santacara
 

Crónica 81    M3  0
Fecha: 20-11-2014
 
Kilómetros desde Carcastillo: 11.200
Transmitida desde : Zahedan (Irán)                            Vuelta al Mundo 3.   Prólogo Latitud   :
Longitud:

 

     Ya hace más de mes y medio que estoy en ruta, y poco a poco me voy metiendo en la dinámica del viaje. Son ya 3 años y medio desde que terminé la 2ª vuelta al mundo (en avión, tren, autobús etc.), y casi 6 años desde la Vuelta a África, mi último gran viaje con Ibiletxe, y ya nos vamos mutuamente "reencontrando" y compenetrando, pues no en vano vamos a estar juntos hasta finales del año que viene.
    Empecé el viaje el 1 de Octubre, y en Afyon cerca de Ankara donde vive mi amigo Mehnet, me tomé el primer descanso de un para de días. El sur de Francia, Italia de norte a sur y Grecia de oeste al este los atravesé casi sin parar, pues he iniciado el viaje más tarde de lo deseable (como de costumbre), ya que el invierno se está echando encima y no es muy recomendable para atravesar ciertas zonas. Desde el norte de Turkía he entrado en Georgia, país que no conocía, y entre otras cosas me ha sorprendido la rapidez para pasar su frontera (tanto a la entrada como a la salida) y que no me hayan cobrado nada (además ya no exigen visado), muy al contrario de Armenia donde aparte de exigir visado (que se consigue en la misma frontera), cobran bastante por introducir el vehículo. Como curiosidad al salir de Armenia la última persona que me miró el pasaporte era un funcionario Ruso, en este caso Rusa, a pesar de que Armenia no tiene fronteras

 

con Rusia. Supongo que al estar Armenia entre países hostiles, o no muy amigos, (léase Turquía y Azerbayan) se sentirán así más seguros (también hay soldados rusos patrullando las fronteras). De Armenia he entrado en Irán donde mi intención era ir a Turmenistán y Uzbekistán para entrar en Kirgistán, país que no conozco, pero en Teherán me dieron la desagradable noticia de que la visa para Uzbekistán se había perdido lo cual suponía 10 días más de espera para conseguir otra.
      Ante esta situación decidí irme al sur para visitar Omán y los Emiratos Árabes, pero nuevamente volvía a tener problemas con la visa de reentrada en Irán, con lo que al final me he estado unos días en los desiertos centrales de Irán, que a pesar de su aridez, en su interior albergan en sus oasis auténticas ciudades de hasta 50.000 habitantes.  Con esto doy por concluido mi viaje por Irán, y ahora mismo estoy muy cerca de la frontera de Pakistán.
      Por lo demás ibiletxe aunque se porta bastante bien a su manera se queja, y ahora mismo me está diciendo que tiene el cardan de un palier mal, así que pronto tendré que parar en algún taller y ver si lo puedo solucionar o al menos hacerle un apaño hasta que encuentre un servicio Wolkswagen con el repuesto adecuado.
Esta crónica va dedicada a la amiga Chus que nos ha dejado demasiado pronto

 

                                                                                                                                                                                                                     Castellano                    

 

 

    Hace ya un mes que inicie este nuevo viaje que espero termine a finales del año que viene, y este prólogo debiera de haberlo escrito antes de comenzarlo, así que ya es hora de hacerlo.
   
Mientras estaba  en China el año pasado empecé a pensar en dar otra vez la vuelta al mundo en camioneta. En principio la idea era comenzarla  y terminarla en China, pero la realidad me convenció de que era algo bastante complicado, así que decidí hacerla como la anterior, empezando y terminando en mi pueblo.
      
Desde que volvi de China en marzo de este año, los preparativos y las dudas han ido de la mano: la ilusión de volver a abrazar ese planeta tan maravilloso pero que tan mal lo están tratando en especial esas naciones tal vez mal llamadas “civilizadas”, y la realidad de las dificultades que conlleva un viaje de estos, aparte de los conflictos actuales en diversas

 
                    Itinerarios de 1ª Vuelta al mundo y Vuelta a África
 

zonas del mundo.
   Los
11 años transcurridos desde aquel 2003 en que inicié la primera vuelta al mundo han dejado la huella del tiempo en mí persona, y aunque soy consciente de ello, o al menos así lo quiero pensar, creo puedo superar este nuevo reto al que me lleva ese gusanillo que tenemos dentro todos los viajeros. Sin embargo la camioneta hasta casi el último momento me ha planteado sus dudas: la primera candidata por supuesto era Ibiletxe, pero la vuelta al mundo y en especial la vuelta a Africa (además de los viajes que he seguido haciendo con ella) también han ido dejando su huella. Al principio pensé en conseguir una de segunda mano que reuniese las condiciones adecuadas, pero hace cosa de 3 meses decidí aceptar el riesgo de ir con Ibiletxe. Sé que es un reto grande, pero si los dos juntos fuimos capaces de volar  por todo  el  mundo y por África,  estoy seguro

 

 

 

que también esta vez lo conseguiremos.  Habrá que ir con algo más de cuidado, sin asumir riesgo innecesarios aunque esto se dice fácil pero luego.., y tal vez algunos lugares que quisiera visitar se quedarán fuera de la ruta por sus malas carreteras.      
    

    Como
en  anteriores ocasiones y mientras llegamos a Itaca, aunque a veces pase por malos momentos que a buen seguro los habrá, procuraré disfrutar y aprender de lo que el camino me vaya ofreciendo pues el camino es Itaca.  Y  aunque el proyecto musical lo he dado por terminado, espero que la música siga siendo mi fiel compañera para volver a darme esos momentos tan agradables, que a veces son más que necesarios.
     
En principio la ruta a seguir será parecida al viaje anterior,

 

aunque incluyendo países y zonas que antes se quedaron fuera.. De hecho acabo de visitar entrando por Turquia  dos nuevos países: Georgia y Armenia, y ahora desde Irán quiero entrar de nuevo en Turkmenistan y Uzbekistan, para desde allí visitar otro nuevo: Kisgishtán.
    
El año nuevo Occidental 2015 lo celebraré en ruta en alguna parte de Pakistán o India, pero para resarcirme iré a China (en avión) para celebrar el nuevo año Chino, supongo que a finales de enero del 2015, con la familia amiga china en Beidaihe.
    

      Por
lo demás en el momento de escribir estas líneas estoy en Theran, donde como hace 11 años sigo viendo a todas las mujeres con la cabeza cubierta. Muchas de ellas creo que a su  

  manera se vengan maquillándose hasta el exceso, resaltando  todavía más el anacronismo de tal imposición que parece no terminar nunca.

     
     Pero todo esto se queda para la siguiente crónica, que esta vez sí, procuraré no se demore tanto.
 

 

 

     Las músicas son de los siguientes países:: Euskalerria, Italia, Grecia, Siria, Irán, Pakistán, Japón, China, Corea del Sur, Uruguay, México, Congo Kinshasa, Nigeria y Guinea Ecuatorial.

 

 

     

                                 Euskara      

 

Hitzaurrea
       
Orain hilabete bat asiera eman nion bidai berri honi, eta datorren urtearen bukaera arte iraunen duelakoan nago. Hitzaurre hau bidaia hasi aurretik idatzi behar izan nuen, beraz, bada garaia egiteko.
    
Duela urtebete eta Txinan nengoela, kamioneta batekin berriro munduari bira ematea pentsatu nuen, Txinatik asita eta han ere bukatua. Dena dela errealitateak erakutsi zidan  hori zailtasunez beteta zegoela, eta ideia hau  polita besterik ez zela. Beraz orain 11 urte egin nuen bezala egin behako nukela: nire herritik hasi eta han ere amaitu.
    Txinatik urte honetako martxoan itzuli nintzen geroztik, prestakuntza eta zalantza biak batera joan dira: alde batetik ilusioa berriro  mundu zoragarri  hau, bainan “zibilizatu” deituriko nazioek hain gaizki tratatzen dutela, besarkatzea, eta bestetik holako bidaia batek dituen  zailtasunak kontutan hartzea, ahaztu gabe munduko leku batzuetan dauden ixtiluak
.Lehenengo bidaiatik, 2003an, igaro diren urteak denboraren aztarnak utzi dituzte nire pertsona baitan bainan,  nahiz eta berri horren gainean izan edo horrela pentsatu nahi dut, uste dut gauza

 

izanen naizela  erronka hau berriko gainditzeko  . Azken finean bidaiari guztiek barnean daramagun grina horri uko egitea zaila da edo ezineskoa.
   
Halere kamionetarena ia azken une arte zalantzak planteatu zitzaizkidan: lehen hautagai jakina Ibiletxe zen, baina munduari eta bereziki Afrikari emandako birek (ahaztu gabe egin ditudan beste bidaia txikiak)  beren arrastoak ere utzi dizkiote. Hasieran ongi prestatua bigarren eskuko ban bat eramatea pentsatu nuen, baina orain  3 hilabete erabaki nuen arriskua hartzea eta Ibiletxerekin joatea. Ulertzen dut erronka handi bat dela, baina biok elkarrekin kapaza  izan bagina mundua eta afrika hegan egiten zeharkatzeko, orain ere gauza bera izanen gara berriro egiteko. Arreta handiagoz ibili beharko dugu,  beharrezkoak ez diren arriskuak hartu gabe,(hori erraz esaten da baina gero….), eta  agian zenbait leku bisitatu gabe utzi beharko ditugu errepideengatik edo egoeragatik.  Beste bidaietan egin nuen bezala eta Itaka ailegatu bitartean, nahiz eta momentu latzak izanen ditut, bidea dastatzen eta disfrutatzen saiatuko naiz, Itaka bidaia baita. 
    
Musikaren proiektua bukatutzat eman arren,  musikarekin

 

berriro  bidaiatzea espero dut, bidaian zehar topatuko ditudanak lagun preziatua izanen direla zihur bainaiz.
   
Printzipioz eta gora behera hartuko dudan bidea orain 11 urte egindako antzekoa izanen da,  baina garai hartan ikusi ez nituen paisa zenbait saiatuko naiz bisitatzen
   Hain zuzen ere Turkiatik bi herrialde berri ezagutu ditut: Georgia eta Armenia,  eta Iranenik,  berriro  Turkmenistan eta Uzbekistanera joanen naiz, gero handik  beste herrialde berri bat bisitatzeko:
Kisgishtán.
  
 2015 Urteberria   Indiako nonbait  ospatuko dut, baina beste aldetik Urtarrilaren erdirako edoTxinara joanen naiz (hegazkinez) haien Urteberria ospatzera, Beidaihe txinatar familia lagunarekin .
    Bestelaz
, lerro hauek idatzi bitartean Theranen nago, non duela 11 urte bezala, oraindik emakume guztiak beren buruak estaliak ikusten ditut. Haietariko askok, agian mendeku moduan,  gehiegizko makilatuak doaz, are gehiago  nabarmenduz zerga-anakroniko amaigabeko hau.
   Baina hau hurrengo kronikarako utziko dut, eta orain bai saiatuko naiz gehiegi atzera ez dadila.

 

  Musikak, herrialde hauetakoak dira:  Euskalerria, Italia, Grezia, Siria, Iran, Pakistan, Japonia, Txina, Hego Korea, Uruguai, Mexiko, Kongo Kinshasa, Nigeria, Ginea Ekuatoriala.          

                                       English      

 

Prologue
    It's been a month since I started this new journey that I hope to finish by the end of next year, and this prologue ought to have been written before starting it, so it's time to do it.
     A year ago while in China, I started thinking going again round the world with a van. At first the idea was to start and finish it in China, but actually I realised it was too complicated, so I decided to make it as before, starting and ending in my village.
     Since I came back from China in March of this year, preparations and doubts have gone hand in hand: the illusion of re-embrace this wonderful planet that is so badly treated especially by those nations perhaps misnamed "civilized", and the reality of the difficulties of such a journey, specially in some parts because of the political situation.
     The 11 years passed since that 2003 when I started the first “round the world”,  have left the imprint of time on my person, and although I am aware of it, or at least I like to think so, I think I can overcome this new challenge that brings me the itch we have inside all travellers. However  until  almost the last moment I raised doubts about the van: the first candidate was Ibiletxe of course, but after going around the world and especially going around  Africa (plus other travels with her),
    

 

have also left their marks on her. At first I thought about getting a used one that satisfied the right conditions, but 3 months ago I decided to take the risk of going with Ibiletxe. I know it's a big challenge, but if the two together were able to fly around the world and  Africa, I am sure that this time we can do the same. We will have to go a little more carefully, without taking unnecessary risks (though this is  easy to say ... ), and perhaps  we will not be able to visit some places because of  its bad roads, apart from the political situation in some of them.
     As
in previous trips and while we arrive to Itaka, although I know for sure there will be some bad moments, I will try to enjoy and learn what the road offers to me, because Itaca is the road. Even the musical project is finished, again I hope  the music will be my best companion, in order to give me those pleasant moments that I know for sure will need from time to time.
    
In principle, the path forward will be similar to the previous one, but including some countries I left out during the previous trip. I actually just have visited two new countries entering from Turkey: Georgia and Armenia. And from Iran I want to get back into Turkmenistan and Uzbekistan, and from there to visit another new one: Kisgishtán.
     The Western New Year 2015 I will celebrate on route somewhere in Pakistan or India, but in compensation I will go to

 

China (by plane) to celebrate the Chinese New Year, I guess at the end of January 2015, with my Chinese friend family in Beidaihe .
     At the time of writing these lines I am at Theran, where as 11 years ago I still see all the women with their heads covered. Many of them, perhaps in order to show out their unger,  go with an excesive make-up, highlighting even more the anachronism of such taxation which seems endless.
     But I will leave all that for the next chronicle, that this time I will try not to delay so much

 

  Musics are from the following  countries: Basque Country, Italy, Greece, Syria, Iran, Pakistan, Japan, China, South Korea, Uruguay, Mexico, Kongo Kinshasa, Nigeria, Guinea Ecuatorial  

 

 

 

 

                                   汉语


  受到,或者至少我觉得我可以感受到。我想我能克服这次新的挑战来一解这种旅行者的内心之痒。几乎是出发前的最后一刻我考虑到了车的问题:第一选择肯定是Ibiletxe,我的老房车,但是一次环球旅行和一次额外的非洲之行给她留下了太多痕迹。起初我是想再买一辆能满足条件的二手房车,但是三个月前我决定冒险和Ibiletxe一起旅行。我知道这是一个巨大的挑战,但是如果我们曾经可以在非洲和这个地球一起飞翔,那么我敢肯定这次也一定可以。我们会更加小心,不会冒那些不必要的风险(说着容易.......),可能我们不会造访一些路况恶劣的地方了,除却政治因素之外。

和之前的那次旅行一样,当我们到达Itaka时候我确定这次也会一些不好的情况,我会试着去享受

  并且学习那些路况带给我的东西。尽管我的音乐项目已经完成了,但是我还是希望音乐能成为我最好的旅伴,来给我那些愉快的瞬间,我知道我会一直需要这些。

总体来说,这次的路线会和上次差不多,但是会包含一些我上次没有到过的国家。实际上我刚刚访问了两个新的国家,格鲁吉亚和亚美尼亚,我从土耳其入境的。从伊朗我将往回走进入土库曼斯坦和乌兹别克斯坦,从那里我将去往新国家吉尔吉斯斯坦。

我将在巴基斯坦或者印度的旅途中庆祝西历的2015元旦。然后我会乘飞机去中国,二月的时候我会在北戴河我朋友的家里和他们一起庆祝农历春节。

  现在我正在德黑兰,11年前我就看见当地的妇女包着头发。她们中的很多人也许是为了表达自己的愤怒画着很夸张的妆,

我将在一个章节继续讲这个故事,下次我要试着不要耽搁这么久。

 
 

  音乐是从: 巴斯克国, yi大利, 希腊, 叙利亚, 伊朗, 巴基斯坦, 日本, 中国, 南韩,乌拉圭, 墨西哥, 刚果, 尼日利亚, 赤道几内亚          


                                          Crónicas